6 kwietnia 1943 r. w Nowym Jorku, nakładem wydawnictwa „Reynal & Hitchcock” ukazał się „Mały Książę” Antoine’a de Saint-Exupery’ego. Ta niewielka powiastka filozoficzna przetłumaczona na ponad 300 języków bądź dialektów, sprzedana w ponad 140 milionach egzemplarzy, należy do klasyki światowej literatury. Jest jedyną książką, której Saint-Exupery nadał formę baśni i którą sam zilustrował. Baśniowa fabuła z wątkiem psychologicznym i realistycznym jest pełna wieloznaczności. Książka od początku była adresowana do dorosłego czytelnika. Autor zadedykował ją swojemu przyjacielowi Léonowi Werthowi:
„Przepraszam wszystkie dzieci za poświęcenie tej książki dorosłemu. Mam ważne ku temu powody: ten dorosły jest moim najlepszym przyjacielem na świecie. Drugi powód: ten dorosły potrafi zrozumieć wszystko, nawet książki dla dzieci…” (przekład: Jana Szwykowskiego).
Przypuszcza się, że pomysł napisania „Małego Księcia” powstał podczas pobytu autora w szpitalu, kiedy to rozczytywał się w baśniach Andersena. Pierwowzorem Róży była jego własna żona.
Ciekawostką jest, że po wydaniu książki w języku angielskim, w następnej kolejności wydano ją w języku polskim, jeszcze na kilka dni przed wydaniem w języku francuskim. „Mały Książę ukazał się w Polsce nakładem Spółdzielni Wydawniczej „Płomienie”, w tłumaczeniu Marty Malickiej w 1947 r. W naszym kraju książka doczekała się także przekładów w języku łemkowskim, gwarze poznańskiej, śląskiej, kszubskiej i mazurskiej.
