Na ostatnim spotkaniu troszkę pomarzyliśmy. Zainspirowała nas książka A. Maleszki. A marzenia jak to marzenia popłynęły w cały świat. Zastanawialiśmy się czy fajnie byłoby mieć takie „czerwone krzesło”. Tu pojawiło się wiele wątpliwości i problemów. Po pierwsze, jak precyzować życzenie, żeby dostać to co się chce. Po drugie, jak dużo trzeba zapłacić za spełnioną zachciankę? Czy ryzyko zbyt duże…?
„Pozłacana rybka” to lektura lekka, młodzieżowa, wyjątkowo przystępna. Swoją treścią nie przytłacza, objętościowo także. To książka, którą można przeczytać szybko i spędzić dzięki temu całkiem przyjemne popołudnie. Jest prosta w odbiorze, porusza problemy młodych ludzi i skupia się na życiu oraz zmianach jakie w nim zachodzą. Mimo, że nie jest wolna od wad, da się czytać zaś fanom literatury
„Katedra w Barcelonie” I. Falconesa to napisana z dużym polotem powieść historyczna. To całkiem udana panorama średniowiecza, przedstawiająca feudalną Katalonię z jej cieniami i blaskami. O tej książce mieliśmy przyjemność rozmawiać 21 kwietnia. Niewątpliwie była to przyjemność. Historia, zdrady, spiski, namiętność, tragiczne miłości, wszystko to wciąga czytelnika od razu. Jeszcze miejsce, magiczna i fascynująca Barcelona. Inna niż u Zafona, ale
Dzień 31.03 był wyjątkowy dla naszego klubu. Obchodziliśmy pierwsze urodziny. Był tort i cała reszta „pompy”. Wyjątkowe spotkanie. Książka, o której zdecydowaliśmy się rozmawiać trochę mniej. Dobra owszem, ale… Jak dla nas za bardzo fantasy. Co by było gdyby Hitler został artystą? Naszym zdaniem niewiele by to mogło zmienić. Czy wysokiej klasy malarz nie może być faszystą? Może historia faktycznie
„Dewey” V. Myron to książka o kocie. Przynajmniej tego można się spodziewać patrząc na okładkę. Okazuje się, że jest to książka nie tylko dla miłośników kotów. Moich klubowiczów właśnie to rozczarowało. Spodziewali się zabawnej historii o kocie, zdecydowanie o kocie. Według nich „rudzielec” to jedyny fajny bohater lektury. Kłopot był z całą resztą. Autorka więcej pisała o sobie, sytuacji politycznej
Książka Kapuścińskiego to wspomnienie z reporterskich wyjazdów. Autor podąża śladem Herodota po współczesnym świecie, analizując i porównując mniej lub bardziej istotne wydarzenia XX wieku. Robi to bardzo sprawnie wręcz po mistrzowsku. Trochę męczące są opisy działań wojennych zaczerpnięte z „Dziejów”. Mimo to warto książkę przeczytać. Cała masa bardzo ciekawych przemyśleń.
Chcesz wiedzieć jak wygląda piekło? Jeśli tak, przeczytaj książkę C. Mc Carthego „Droga”. To wstrząsająca opowieść o apokaliptycznym jutrze. Choć przeraża, książkę czyta się jednym tchem. Zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Moi klubowicze oceniając książkę byli bardziej powściągliwi. Owszem uznali ja za dobrą i wartościową lekturę, ale… Pomysł już oklepny. Sporo jest filmów i książek o takiej tematyce, więc kolejna
Spotkanie odbyło się w świątecznej atmosferze. Tradycyjnie zaczęliśmy od okładki, jest ciekawa i dobrze oddająca klimat książki. Świetnie pasuje do całej serii. Wydawnictwo spisało się doskonale. Fabuła „Księcia Mgły” to gotowy scenariusz, groza budowana jest na podstawie zaburzenia najprostszego porządku. Książka ma formę wspomnienia, podobnie jak Marina. W rozmowie przypomnieliśmy wcześniej omawianą książkę tegoż autora. Mówiliśmy też o subtelnym młodzieńczym
Ułatwienia dostępu
