Nie widziałam cię już od miesiąca.
I nic. Jestem może bledsza,
trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca,
lecz widać można żyć bez powietrza!
75 lat temu, 9 lipca zmarła Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – polska poetka i dramatopisarka dwudziestolecia międzywojennego.
Była córką malarza Wojciecha Kossaka i Marii z Kisielnickich. Jej starszy brat Jerzy również był malarzem a młodsza siostra Magdalena pisała utwory satyryczne pod pseudonimem Magdalena Samozwaniec.
Rodzinny, krakowski dworek (Kossakówka) był miejscem spotkań środowiska artystycznego.
Poetka trzykrotnie wychodziła za mąż, sporo podróżowała i przyjaźniła się z wieloma artystami, m.in. z Witkacym.
Początkowo pisała sztuki, przeważnie komedie. Często poruszała temat aborcji i związków pozamałżeńskich dlatego niektóre sztuki uważano za skandalizujące. Zajmowała się również malarstwem.
Jednak nie dramat a poezja Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej okazała się „nieśmiertelna”. Jej wiersze przeradzały się w piosenki, śpiewane m.in. przez Ewę Demarczyk czy Krystynę Jandę.
W wyniku choroby nowotworowej Maria Pawlikowska-Jasnorzewska zmarła 9 lipca 1945 roku. Miała 54 lata.