Spotkanie październikowe naszego klubu należało do Zafona. Tym razem była ta książka pt. „Światła września”. Kolejne spotkanie z twórczością autora wypadło trochę „blado”. Nie rozczarowała, ale już nie zachwyciła. Albo mamy chwilowy przesyt, albo schemat akcji w kilku powieściach zrobił swoje. Nie było już tego fajnego dreszczyku przy czytaniu, chociaż książkę nadal czyta się szybko i przyjemnie. Ciągle coś się dzieje, akcja goni akcję. Język jak zwykle przepiękny. Polecamy nie tylko na wrześniowe wieczory.